Dit weekend heb ik Max een afscheidsmailtje gestuurd. Als hij zo de contactlijn in één keer doorhaalt prima, maar ik wilde het voor mijzelf kunnen afsluiten. Ik verwachtte niet dat hij zou reageren maar dat deed hij verrassend genoeg toch. In eerste instantie leek het alsof we alsnog het samen konden afsluiten maar al snel werd het me duidelijk dat dit niet ging werken. Max en ik leken wel op twee totaal verschillende sporen te communiceren waarbij hij vrij zakelijk en afstandelijk was. Ik voelde geen ruimte voor ons contact, geen respect voor mijn gevoelens, mijn verwerking. Max bepaalde welke onderwerpen er nog besproken werden en hoe lang. En daarin ging het vooral over hoe moeilijk het allemaal voor hem was geweest, om te gaan met haar verdriet over ons contact, zijn gevoelens voor haar, zijn zijn zijn zijn ... waarbij ik zoiets had van "Hallo, het gaat toch over ons ??".
Maar het heeft me wel meer helderheid gebracht. Mijn eerste reactie op het verbreken van deze sv-relatie was heftiger dan ik gewend was van mezelf, dat geef ik toe. Ik heb de afgelopen dagen nagedacht waar dat dan toch vandaan kwam, waarom ik zo reageerde want ik ben niet verliefd. Uiteindelijk kwam ik terecht op het woord 'verraden'. En ik denk dat dat de lading wel dekt, zo voel(de) ik me inderdaad : verraden. Verraden omdat Max mij opnieuw ongestoord liet nagenieten van onze fijne date, me opnieuw in de illusie liet dat het allemaal goed zat en er een vervolg kwam. Max, die mij aanmoedigde vooral blogjes te schrijven over ons samenzijn. Mijn mailtjes bleef beantwoorden en reageerde op mijn geile smsjes. Terwijl hij ondertussen opnieuw met heel andere dingen bezig was. Veel en lange gesprekken met zijn 'vriendinnetje' over hun, hun toekomst, over mij en mijn rol die al snel afgeschreven werd. En ik, ik had geen weet wat er speelde. Pas na een tijdje merkte ik dat het initiatief de laatste dagen vooral van mijn kant kwam, en kwam het welbekende onderbuikgevoel.
Ik heb altijd gevraagd om openheid en die zelf ook gegeven. In die zelfde week heb ik hem zelfs nog gerustgesteld over mijn andere date-avonturen, hij voelde onrust hierover, wist niet waar hij aan toe was. Die laatste week voerde hij een dubbele agenda en dat is hetgeen me zo geraakt heeft. Als hij vrijwel direkt zijn twijfels had uitgesproken, ons contact en wel/niet doorgaan eerst met mij had besproken, was het afscheid heel anders geweest. Natuurlijk was er ook dan de teleurstelling maar dan was het wel op de juiste manier afgehandeld en hadden we met een goed gevoel ons contact kunnen beëindigen. Nu werd ik in het ongewisse gelaten, voelde me zelfs nog schuldig over het uitspreken van mijn onderbuikgevoel over het gebrek aan initiatief van zijn kant, om niet jaloers over te komen of hem het idee te geven dat ik hem niet vertrouwde. Pffff wat een mop he ? Ondertussen werd alles al besproken en geregeld met zijn 'vriendinnetje' en toen was het alleen Iza die nog even geïnformeerd moest worden. Maar he, Iza heeft ervaring met sv-relaties, die stapt er natuurlijk zo overheen.. Toch ?? De manier waarop Max deze situatie heeft aangepakt, dit niet met mij heeft besproken en nadien weinig tot geen ruimte of begrip toonde voor hoe het voor mij was dat maakt dat ik me verraden voelde. En aangezien mij dit weekend al snel duidelijk werd dat het afsluiten vooral ging over hem en niet over ons, heb ik het uiteindelijk zelf maar afgekapt. Hier kon ik ook niets mee.
Wat er tegen te doen ? Geen idee, het hoort bij het spel. Ondanks de openheid en eerlijkheid die zelf altijd duidelijk aangeef, blijft het afwachten en moet je telkens maar hopen dat je vertrouwen niet beschaamd wordt. Sv-relaties zijn eindig dat weet ik en realiseer ik me ook. Alleen je kunt op verschillende manieren een contact beëindigen. En dit is duidelijk niet mijn manier. Maar goed, life goes on dus ik haal mijn motto maar weer eens uit de kast : cherish the memories and move on !
Zodra we in moeizame gesprekken terecht komen is dat meestal het signaal dat een relatie eindig is. ' Wij' mannen zijn niet sterk in praten over gevoelens en laten dat al gauw an de vrouwelijke wederhelft over. Het is overigens wel een kracht dat we dingen kunnen versimpelen en terug brengen tot enkele kernbegrippen, maar in relaties werkt dat natuurlijk niet. Het werkt vaak zo, dat wij mannen graag stoeien met een vrijgevochten vrouw. Dat heeft namelijk ook iets vrijblijvends: je bent ahw in haar web verstrikt geraakt, als het dan moeilijk wordt ligt de relatie met de andere vrouw, meestal de vaste partner, ineens een stuk gecompliceerder en genuanceerder en ben jij al gauw een bijvrouw. 'ik hou heel veel van je schatje, sorry, maar die andere (vrijgevochten) vrouw heeft me verleid. Het lag eigenlijk niet aan mij.'
BeantwoordenVerwijderenIk vind het zelf eerlijk gezegd ook lastig om met meerdere mensen tegelijk iets te hebben. Het vraagt een onafhankelijke en een beetje egoïstische opstelling van beide zijden. Je moet vooral ook van jezelf houden, dan kun je pas iets met een ander delen. Ik zie overigens niet voor me dat de erotiek na een goed gesprek nu ineens wel klikt tussen Max en zijn andere partner. Dat is een vorm van een rationele benadering terwijl het moet gaan om intuïtie. Afspreken dat we nu wel - plat gezegd - geil op elkaar zijn. Dat heeft nog nooit gewerkt.
Zoete dromen, jij bent gewoon een sterke vrouw en Max is zoals ik het lees een beetje mini daarbij. Goed dat je het afgesloten hebt lijkt me. Be strong and eager. Life is like a dick, when it gets hard fuck it!
Grinnik Simon, ik zit hardop te lachen over je slotquote :-) .. je hebt helemaal gelijk.
BeantwoordenVerwijderenNog even op wat je schrijft. Ik verwacht geen ellenlange zware gesprekken hoor, asjeblieft niet. Als het over is, is het over. Maar wel met het gevoel dat ik er toe doe zeg maar. Ach wie weet is dat wel weer iets typisch 'vrouwen', toch dat stukje erkenning willen ;-) ook al ben je een bij-vrouw. Een rol waar ik helemaal geen problemen mee heb overigens en die ik me graag aan meet LOL.
En ben het met je eens, meerdere contacten naast elkaar is lastig en vraagt een bepaalde mate van egoïsme. Ik merk het zelf ook met de andere (losse) contacten die ik heb. Ik lees soms met verbazing jouw blog :-) maar heb wel het idee dat al jouw vriendinnen gelijkwaardig zijn. Je geniet van ze, en zij van jou. Niemand is specialer tov een ander. In de situatie met Max heb ik me niet altijd gelijkwaardig tov haar gevoeld. Zij had namelijk een extraatje in de vorm van zijn 'liefde', daarop zou ik altijd moeten 'toeleggen' en dat is uiteindelijk ook gebeurd. Het enige wat hij bij mij haalde was de erotiek. Zodra zij hem dat vaker zou kunnen geven, zou hij helemaal voor haar kiezen. Ik heb overigens bewust dat risico genomen, wist dat het daarom kon eindigen met Max. En dat is ook zo gebeurd. Geeft uiteindelijk niet, part of the game, alleen ja de manier waarop hij dat heeft aangepakt, verdiend niet echt de schoonheidsprijs.
Max en zijn vriendinnetje zijn overigens wel geil op elkaar, dat weet ik wel zeker :-). Alleen lukte het vanwege allerlei praktische redenen niet om regelmatig af te spreken (1x in een jaar tijd geloof ik). Maar blijkbaar is de situatie nu ineens zo veranderd dat vaker daten van 'ongeveer onmogelijk' naar 'wel mogelijk' is geswitched. Wat mijn ideeën daarover zijn hou ik maar even voor me.
Bedankt voor je heldere reactie. Ik geniet volop van de zon en de lente onder het motto "geen vijver vol maar een zee vol" :-).
Disclaimer :-)
BeantwoordenVerwijderenDit is mijn persoonlijke blog, ik praat hier over mijn ervaringen zoals ik ze mee maak en beleef. Mijn uitlaatklep, soms met geile verhalen, soms met frustraties.
Dat bepaalde andere personen menen dat ik niet weet waar ik over praat aangezien ik de situatie niet 100% ken.. dat is helemaal waar. Ik schrijf hier alleen over wat hetgeen mij is verteld en mijn eigen ervaringen. Als dat niet strookt met 100% waarheid zoals anderen die schijnbaar kennen, is dat jammer maar niet mij te verwijten en ga ik daar zeker geen verantwoording over afleggen. Iedereen heeft zijn eigen waarheid en daarover te gaan discussiëren is absoluut zinloos.
Goh ... Ik kan me hier ook wel in vinden. De kwestie is volgens mij om geen verwachtingen te scheppen, er mee rekening te houden dat er àltijd wel een ander zal zijn. Verschil is hier (voor mij) dat we dit wéten. In een 'normale' relatie weet je het dikwijls niet en gebeurt het toch ...
BeantwoordenVerwijderenWat is dan het beste ?
Ook Simon zijn uitspraak over vooral van jezelf houden klopt voor 100%. Ik zou mezelf 10 jaar geleden nooit gegeven hebben wat ik nu wél allemaal doe. Maar ik ben als mens én vrouw gegroeid tot een zelfbewust iemand die haar minder goeie, en vooral haar goeie kanten kent en er nu weet mee om te gaan.
En wat andere personen daarover zeggen ... Laat ze doen Zoete Dromen ... meestal is dit een uiting van pure jaloezie en ga idd vooral niet in discussie met zo'n mensen. Waisted energy ...
;)
@Zoete Dromen, heel herkenbaar hoor wat je schrijft, ik was/ben ook zo'n bijvrouw, een jaar of 3 geleden ontmoette ik een man in het vliegtuig, ik viel in slaap, ik schrok wakker, we raakten aan de praat en nog geen week later neukten we als konijnen in een hotel. Vanzelfsprekend was hij getrouwd. Hij smulde van mij, hij smulde van de spanning, hij smulde van mijn scripts, totdat hij het vertelde aan zijn moeder de vrouw en mij in het ongewisse liet. Hij was/is nogal een twijfelkont. Vervolgens kreeg hij spijt dat hij mij had laten bengelen, zocht weer contact (ik ga zelf nooit of te nimmer hengelen om contact), wat uitliep op uiteindelijk een gesprek, waarbij hij aangaf dat hij mij weer wilde zien/neuken (en op de oude voet verder wilde gaan).
BeantwoordenVerwijderenIk was niet verliefd, echter de spanning van het wel of niet kunnen sprak mij dusdanig aan dat ik veel goed vond, totdat hij na ons laatste gesprek weer ging twijfelen, toen heb IK het totaal contact verbroken. 2 keer iets door de vingers zien is niet mijn ding, maar bij hem deed ik dat wel.
Je hebt van Max en zijn geilheid genoten, internet is een leuk speeltje met heeeeel veeeel geile visjes in de vijver, mark mij words.
Liefs O.V.
@stekelbeesje, geen verwachtingen hebben is waar. Maar ongemerkt ontstaan er toch patronen, volgens mij is dat bijna onvermijdelijk als je langer met elkaar omgaat. Daarbij is het wel zaak je verstand te blijven gebruiken en niet alleen je gevoel, en te realiseren dat dit soort contacten vergankelijk zijn. DAT het over gaat, dat is jammer natuurlijk en heel erg balen. Maar je kunt dat op verschillende manieren doen. Het laten bengelen, het niet uitspreken van je twijfels, de ander in het ongewisse laten zoals OV ook schrijft, dat is niet zoals ik in dit soort contacten staat. Juist de openheid en duidelijkheid is belangrijk om het contact goed te houden, ook als het seksuele aspect voorbij is. Het KAN wel op die manier, met 2 andere mannen heb ik nog steeds contact op een leuke ontspannen manier, met soms een beetje geil flirten, soms gewoon een beetje kletsen in het algemeen.
BeantwoordenVerwijderen@OV, jouw post is zo herkenbaar ! Doet me erg denken aan de 1e man waarmee ik contact had. Pff het aantrekken en weer afstoten-spelletje, en ik ging er puur op gevoel veel te ver in mee, stelde me op als de uitermate begripvolle bij-vrouw zonder op mijzelf en mijn grenzen te letten. Of ze uberhaupt aan te geven. Dat was een wijze les en sindsdien laat ik het niet meer zo ver komen.