Op reis

Ze lag diep in slaap naast hem op de bijrijdersstoel. Zijn jas als kussentje, haar lijf opgerold voor zover mogelijk in een autostoel en haar lange jas als dekentje over haar heen gedrapeerd. Hij glimlacht en met een zachte blik in zijn ogen strijkt hij voorzichtig een pluk haar uit haar gezicht. Zijn meisje, zijn subbelief. Hij wist hoe slecht ze had geslapen de laatste tijd, hoe moe ze was van alle perikelen in haar leven. Hij was blij dat hij haar nu een paar dagen mee kon nemen naar zijn buitenhuis, even weg van alles en nergens aan hoeven denken. Nou ja, alleen aan zijn wensen diende ze te denken ;-).